Οσφραίνομαι τα ημιτελή διαμερίσματα.
Λατρεύω το ημίφως του σκυροδέματος.
Ζω σε μια συννεφιασμένη θνητότητα.
Είπα θα μείνω μικρός κι ασήμαντος.
Θα παραμείνω ελαττωματικός για τον κόσμο τούτο.
Αν το σύμπαν σας είναι τέλειο, ας αποτελώ εγώ τη μαύρη τρύπα.
Χθες, μού πρότειναν να στοχεύσω στην πρώτη θέση.
Χόρτασα από στημένες αριστείες και ψεύτικες προωθήσεις.
Με οδήγησαν σε απατηλά μονοπάτια. Η απάντησή μου.
Ακόμα κι η ποίησή μου είναι μια εξαίρεση.
Δεν έχει κανόνες, ούτε ρυθμό.
Παραμένω ξεκούρδιστος κι ανέμελος κιθαρωδός.
Κι αν δεν είμαι πρότυπο για τις φωταγωγήσεις σας,
κι αν δεν με κυκλώνουν οι ματαιοδοξίες σας,
ένα στενό ημιυπόγειο κρατά σφιχτά τα οράματά μου.
Πλούσιος με τη μοναξιά.
Ερωτευμένος με τη φαντασία.
Ευτυχής με τις ατελέσφορες λέξεις.
Κατά τ’ άλλα ένας απαθής ποιητής.
Βέβαιος για αυτά που έπραξα.
Γερασμένος για όσα ακολουθούν.
Λάθος μου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου